Pierwsza wizyta u ginekologa często może budzić w u młodych pacjentek uczucie lęku. Jako, że tematy poruszane podczas takiej konsultacji dotyczą przede wszystkim intymnej sfery zdrowia, związana jest często uczuciem wstydu. Ale… Niepotrzebnie!!

Według ACOG (czyli Amerykańskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników) pierwsza wizyta u ginekologa powinna się odbyć między 13 a 15 rokiem życia, oczywiście o ile nie ma wcześniej żadnych niepokojących dolegliwości. Jej celem jest przede wszystkim edukacja pacjentki, udzielenie informacji na temat działań profilaktycznych (w tym szczepienia przeciwko HPV) oraz udzielenie informacji na temat tego, jakie objawy powinny wzbudzić niepokój i kiedy należy ponownie skonsultować się z ginekologiem.

Zacznijmy od tego, że osoby niepełnoletnie powinny zgłosić się na wizytę u ginekologa z opiekunem prawnym (czyli najczęściej rodzicem). Jeśli chodzi o obecność rodzica w trakcie wizyty, to nie musi on/ona być w gabinecie cały czas (może np. czekać w poczekalni), ale zwykle dla lekarza jest wygodniej jeśli może porozmawiać na temat ogólnego stanu zdrowia nieletniej pacjentki z osobą dorosłą – tak więc dobrze jest, jeśli przynajmniej przez chwilę rodzic wejdzie do gabinetu.

Wizyta rozpoczyna się od zebrania ogólnego wywiadu– tutaj ginekolog zadaje pytania na temat stanu zdrowia, chorób, stosowanych leków, operacji. Następnie przechodzimy do wywiadu ginekologicznego – i tu ważna sprawa – warto pamiętać na wizycie kiedy był pierwszy dzień ostatniej miesiączki, w którym roku życia zaczęły się miesiączki (o ile już są), a także jak często występują i jak długo trwają (najlepiej jak jest zapisane w kalendarzyku lub specjalnej aplikacji). Ginekolog też spyta o to czy pacjentka miała wykonane szczepienie p/HPV – warto sprawdzić czy i kiedy się odbyło. Oczywiście w trakcie wizyty padną też pytania o to czy pacjentka rozpoczęła już współżycie lub planuje to zrobić w najbliższym czasie a także o to, czy chciałaby otrzymać skuteczne środki antykoncepcyjne.

Kolejnym etapem wizyty jest badanie ginekologiczne, ALE UWAGA – nie zawsze jest ono konieczne w trakcie pierwszej wizyty!!! Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, jeśli pacjentka zgłasza się na pierwszą profilaktyczną wizytę i nie ma dolegliwości (np. nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych bóle w tracie miesiączek, objawy infekcji intymnej) – nie musi być badana ginekologicznie  jeśli sobie tego nie życzy. Można zaproponować badanie polegające na ocenie zewnętrznych narządów płciowych – celem oceny anatomii i potwierdzenia prawidłowego rozwoju. Jednak jeśli okaże się, że badanie ginekologiczne będzie niezbędne – lekarz na początku omówi jego przebieg. Takie badanie w żadnym wypadku nie powinno być bolesne! Rodzic pacjentki nie musi być obecny w gabinecie podczas badania ginekologicznego (o ile wyrazi on/ona na to zgodę).

Niekiedy konieczne mogą być dodatkowe badania, np. USG – takie badanie u dziewczynek które nie współżyją wykonujemy zwykle przez brzuch, ale uwaga musi do tego być dobrze wypełniony pęcherz moczowy. Alternatywą jest USG przezodbytnicze (chociaż większość młodych pacjentek ma przed takim rodzajem badania obawy) lub nawet przezpochwowe, o ile pacjentka dobrze je toleruje – sposób przeprowadzenia badania zależy w głównej mierze od preferencji pacjentki.

Na sam koniec wizyty lekarz informuje o wynikach badania, udziela informacji na temat niezbędnych działań profilaktycznych i w razie konieczności daje zalecenia dotyczące dalszego postępowania i terminu kolejnej wizyty. Jest to też czas kiedy pacjentka lub opiekun mogą zadawać pytania.